Intensivering van de landbouw op een duurzame manier

Door een groeiende wereldbevolking en meer vraag naar biobrandstoffen, stijgt de vraag naar landbouwgewassen. Verbetering van de landbouwproductie helpt om deze vraag bij te houden, maar dat komt met een prijs: intensivering van de landbouw is vaak niet duurzaam. Het put de bodem uit en zorgt voor bodemerosie; het verbruikt veel zoetwater en stoot relatief veel broeikasgassen uit; het zorgt voor ontbossing en het heeft invloed op verlies van biodiversiteit.

Beperkt bereik duurzame labels

Met dat in het achterhoofd zijn er in de laatste decennia duurzaamheidslabels ontstaan. Deze labels, zoals Max Havelaar en UTZ, dragen bij aan sociale duurzaamheid en duurzaamheid voor het milieu in de keten. Maar dat lijkt niet genoeg om de hele sector te verduurzamen. “De labels bereiken niet alle landbouwproducten en de standaarden brengen de landbouwproductie ook niet omhoog. De duurzame agenda moet verschuiven van alleen de focus op ‘planet’ en social naar ook de focus op ‘profit’,” vertelt Lucas Simons, directeur van NewForesight en SCOPEInsight. Simons was eerder als directeur van UTZ certified verantwoordelijk voor certificering van onder meer koffie, thee en cacao.

“We zien dat alleen de hoogopgeleide boer kennis heeft van de verschuiving naar duurzaamheid. Het merendeel van de kleine boeren is echter niet uit commerciële oogpunten boer, maar puur uit noodzaak. Alle goede intenties ten spijt, richten labels zich met name op de beter opgeleide en beter georganiseerde boer en bereiken te weinig de laagopgeleide en niet georganiseerde boeren,” vertelt Simons. Deze boeren hebben geen tot weinig toegang tot goede bronnen en financiering, terwijl ze wel de grootste groep landbouwers vormen.